Rozrózniamy gluchote: wrodzona, nabyta.

Pomimo braku kontroli słuchowej, dziecko, które już czyta i pisze nie traci mowy. Rozpoznanie głuchoniemoty u małych dzieci nie jest łatwe. U starszych dzieci w celu oznaczenia stopnia upośledzenia słuchu wykonujemy badanie audiometryczne. Duży odsetek głuchoniemych ma tak zwane resztki słuchowe, tj. zachowanie słuchu dla pewnych tonów i to najczęściej dla tonów o częstości 512 i 1024, a czasami 2048 drgań na sekundę. Rozróżniamy głuchotę: 1. wrodzoną, 2. nabytą. Głuchota wrodzona oraz nabyta w pierwszych latach życia dziecka, tj. przed okresem szkolnym, a więc zanim dziecko nauczy się czytać i pisać prowadzi do głuchoniemoty albo do bełkotania sensorycznego w zależności od stopnia upośledzenia słuchu. Powyższe zaburzenia powstają wskutek braku kontroli słuchu. Jeżeli głuchoniemota występuje u kilku członków tej samej rodziny, nasuwa się podejrzenie, że mamy do czynienia z głuchoniemotą dziedziczną. 1. [hasła pokrewne: neomedica, omdlenia wazowagalne, dziennik elektroniczny głuszyca ]